Trouwen

Ik ging vannacht in mijn droom met Dennis trouwen. Het was niet zoals gewoonlijk, letterlijk 'trouwen', maar voor ons was het net zo belangrijk. Het idee was dat je ging 'voor'trouwen, het was niet officieel, en werd vooral door jonge mensen gedaan die zich nog niet helemaal konden binden. Het gebeurde allemaal binnen een minuut, en het was totaal geen feest.

Ik belde een oude vriendin, Lucia, op om te vragen of zij mijn getuige wilde zijn. Ik wilde altijd dat zij dat voor mij zou zijn. Ze klonk niet enthousiast aan de telefoon, en vertelde me dat ze niet zou komen. Ik voelde me erg slecht daardoor.

Het trouwen was erg hectisch. We moesten naar een soort kantoortje waar het heel erg druk was - heel veel jonge mensen die wilden trouwen. 'Tijdens' onze ceremonie (wat inhield dat er een mannetje achter een pc wat knopjes indrukte) was ik ook nog eens Dennis kwijtgeraakt. Ik voelde me heel slecht om alles.

Droomhuis

Ik droomde dat ik ging samenwonen met mijn vriend, Dennis. We hadden het mooiste huisje ooit - ik voelde me daar thuis als nooit tevoren :).

We hadden twee kleine verdiepingen in een huis. De eerste verdieping en de zolder. Overal was licht, er zaten grote ramen in, waardoor het heel erg vredig was.

We hadden twee heel erg zachte lieve katten, die het ook nog eens heel erg huiselijk maakten. We gebruikten de 1e verdieping als een soort opslagplaats - onder de ramen zaten allemaal kastjes waar we onze spulletjes in hadden. Ook stond er daar een bed voor logés.

De zolder was onze echte leefplek - hier hadden we een klein keukentje en ons bed. Achterin de kamer stonden hele grote open kasten, een hele wand vol, die vol stonden met kinderboeken, platen, foto's, en gewoon troep! Het was echt ONS huisje, het was er geweldig!!

Op een gegeven moment besefte ik me dat ik aan het dromen was, en dat Dennis dit helemaal niet meemaakte. Ik sprak, half bewust, met Dennis, dat ik aan het dromen was (hoewel dit ook allemaal onderdeel was van de droom), en hij vroeg wat ik droomde. Ik vertelde over het huisje, en nam hem mee naar binnen. Hij kon niks zien, het was ten slotte mijn droom, maar ik vertelde alles wat ik zag, en Dennis was net zo enthousiast als ik! Samen liepen we door het hele huisje, en Dennis bleef maar vragen wat er allemaal stond, hoeveel boeken er waren, waar de katten waren, en samen waren we urenlang enthousiast aan het praten!

Uiteindelijk vroeg Dennis of ik het wilde onthouden, en dan 's ochtends weer aan hem wilde vertellen, want dit was HET huisje wat we zochten :).

Mozaiek

Ik droomde dat ik met mijn moeder in onze straat stond. We stonden onder een boom, en mijn moeder zag allemaal kraaltjes naast me liggen. Ze zei dat ik wat verloren was, en ik bukte me om de kraaltjes te kunnen pakken. Ik herkende ze vaag, en stopte ze in mijn broekzak. Ik was blij om een kleine 'schat' te hebben, want ze zagen er zo mooi uit.

Ik leunde tegen de boom aan, en zag dat er daardoor meer mooie dingetjes uit de boom kwamen vallen. Ik herkende ze allemaal als van mij, en was heel erg blij dat ik zoveel moois had 'gevonden'. Ik schudde de boom een keer heen en weer, en overal in de straat (uit alle bomen) vielen de mooiste dingen naar beneden. De hele straat was bezaaid met goud, sieraden, kleurtjes, en erg veel mozaiek. De kleurtjes waren erg psychedelisch, en het was heel erg gelukzalig - zoveel mooie gekleurde dingetjes voor het oprapen!

Gevangenis

Ik droomde dat ik in de gevangenis zat. Ik wist niet precies waarom, maar het was niet voor zo lang (een maand), en het voelde als iets wat ik moest overleven om er sterker uit te komen. De eerste nacht was heel erg zwaar - ik wist niet hoe het eraan toe zou gaan, wat er op me te wachten stond. Ik sliep op een grote slaapzaal met allemaal criminele mannen, die me flink belachelijk aan het maken waren. Ik negeerde ze.

De volgende ochtend kreeg ik een 'vriend' in de gevangenis, die me uitlegde hoe alles werkte. Om 9 uur 's ochtends moesten we opstaan, dan was er een ontbijt (een lopend buffet, als in een duur restaurant), en daarna waren we letterlijk vrij om te doen wat we wilden. We mochten naar buiten - de gevangenis stond in het centrum van Haarlem, en iedereen had de sleutel van de gevangenis - iedereen kon gewoon de stad in. Om 16:00 moesten we weer binnen zijn, als we er dan niet waren werd er een grote zoektocht uitgezet en waren we al onze vrijheid kwijt.

Ik genoot van deze vrijheid. Ook al zat ik in de gevangenis, ik kon lekker naar buiten, ijsjes eten en met mensen afspreken die ik kende. Het enige nadeel was dat ik er om 16:00 weer moest zijn, maar dat lukte me elke dag, en ik kon me er steeds beter op mijn gemak voelen. Er waren bijna nooit bewakers, we waren bijna helemaal op onszelf aangewezen.

Duif

Ik droomde dat mijn tante, Diny, plotseling (hoog)zwanger was geworden. De hele familie kwam bij elkaar bij mijn opa thuis, terwijl zij aan het bevallen was. Het was een heel erg spannende avond - we kregen steeds updates van Diny uit het ziekenhuis, terwijl wij zaten te wachten op het kindje.

Ineens kwamen er twee kleine kinderen aanlopen met een spandoek. Ze kwamen duidelijk uit het ziekenhuis, met het nieuws dat het kindje geboren was. Ik rende naar ze toe en vroeg of het een jongetje of een meisje was (een jongetje). Ze gaven mij het spandoek, en ik wist niet wat ik ermee moest doen - aan wie moest ik het geven? Dit was een heel erg belangrijke gebeurtenis, en iemand moest het belangrijke spandoek krijgen. Uiteindelijk kwam mijn opa op me af, die hem van me overnam. Het spandoek was voor hem bedoelt.

Daarna kwam Diny binnen, met haar kindje - een pasgeboren duif. Hij was heel erg schattig - roze veertjes, klein, en net in het leven. Diny was er heel erg trots op, iets wat ook wel mocht. Ik vroeg me af hoe je zo'n zware bevalling hebt als je een duif krijgt, maar ik vond het niet raar.

Terwijl Diny met iedereen aan het praten was, was ze de duif kwijtgeraakt. Die was de straat op gegaan, om zijn eigen duivenleven te beginnen - hij zou niet bij mensen kunnen blijven. Hoewel we dit aan de ene kant heel goed wisten, voelden we ons heel erg naar - we waren de duif kwijt, en we hadden hem net! Diny was gebroken en was hem overal aan het zoeken, die kon nog geen afscheid doen van haar pasgeboren baby'tje.